السلام علیکم یا اهل بیت النبوه

ابوالاسود دوئلى ، یکى از یاران خالص على علیه السلام و شیعیان پاک و مدافعان سرسخت و وفادار ولایت ، مى گوید:
در ایامى که (ابوذر غفارى ) این یار محبوب پیامبر و صحابى انقلابى و شورگستر آن حضرت در (ربذه ) تبعید بود، پیش او رفتم .
ابوذر گفت :
روزى در مسجد، خدمت رسول گرامى رسیدم .در مسجد، جز پیامبر اسلام و على (ع ) کسى دیگر نبود.خلوت مسجد را مغتنم شمردم و پیش رسول اللّه رفته ، گفتم :
اى رسول خدا!پدر و مادرم فدایت ... مرا وصیت و سفارشى کن ، تا خداوند مرا به خاطر آن سود دهد.
فرمود:
چه خوب ، اى ابوذر!
تو از مایى . تو از خانواده مایى ، و تو را سفارش مى کنم که آن را خوب فراگیرى ، وصیت و توصیه اى که در بردارنده تمام راهها و روشهاى خیر و خوبى است . اگر آن را بیاموزى و پاسدارش باشى ؛ به منزله دو بالى خواهد بود که تو را در پرواز مدد کند.
اى ابوذر!
خدا را آنگونه عبادت کن که گویا او را مى بینى .
اگر تو او را نمى بینى ، او تو را مى بیند.
بدان که سرآغاز عبادت و خداپرستى ، (معرفت ) و (شناخت ) است . او قبل از هرچیز، (اوّل ) است و چیزى پیش ‍ از او نبوده است .
او یکتایى است که دوّمى ندارد.
پاینده اى است که نهایت ندارد.
آسمانها و زمین و آنچه در آنهاست ، پدید آمده از قدرت اوست .
او. (آگاه ) و (توانا) است
پس از توحید مرحله دوم (بندگى خدا) ، ایمان آوردن به من است و اعتراف و اقرار به این که خداوند مرا به سوى تمامى بشریت ، به عنوان للّه للّه (بشیر) و (نذیر) فرستاده است ، تا اینکه خلایق را به فرمان خدا به سوى حق (که خداوند است ) دعوت کنم ...) (پس از توحید و اعتراف به رسالت من ، دوستى کردن با (اهل بیت من ) است ، این خانه و خانواده اى که به خواست خدا و اراده او نجس و پلیدى از آن رفته و به (طهارت ) رسیده است .
اى ابوذر!... بدان که خداوند، اهل بیت مرا در میان امتم ، همچون کشتى نجات بخش نوح قرار داده است که هر که بر این سفینه برآید، نجات مى یابد و هر که از آن روى بگرداند، غرق خواهد شد...
... اى ابوذر! پنج چیز را قبل از پنج چیز، قدر بشناس و غنیمت بدان :
جوانى ات را، قبل از پیرى ،تندرسى ات را، قبل از بیمارى ،دارایى ات را، قبل از تنگدستى ،فراغت خود را، قبل از گرفتارى ،و... زندگیت را، قبل از مرگ ...
... اى ابوذر! از این که کارى را به آینده موکول کنى (و کار امروز را به فردا بیفکنى تسویف )بپرهیز.
تو امروز، در مقابل امروزت هستى ، از آینده چه خبر دارى ؟اگر فردایى داشتى ، براى فردایت چنان باش که براى (امروز) ت بودى .و اگر به (فردا) نرسیدى ، بر کوتاهى و قصور امروز، اندوه نخواهى داشت .
اى ابوذر!...چه بسا کسانى که به استقبال روزى مى شتابند و در انتظار (فردا) للّه یى هستند ولى هرگز به آن نمى رسند. اگر به (اجل ) و سرنوشت آن بیندیشى ، آرزوهاى دور و دراز، و مغرور شدن به آنها را دشمن خواهى دانست ...)
(اى ابوذر! در دنیا چنان باش که گویى غریبى هستى ، یا یک رهگذر، و خود را از اهل گور به حساب آور...)
دنیا همچون پلى است که باید از آن عبور کرد تا به سراى جاودان (آخرت ) رسید. دنیا، یک مسافرخانه است . دنیا، یک منزلگاه سر راه است و ما، مسافرى رهگذر...
... اى ابوذر! قبل از بیمار شدن ، از سلامتى ات بهره بردارى کن و قبل از مرگ ، از حیات خود، چرا که ، نمى دانى نام و نشان تو در فردا چیست .
اى ابوذر! بپرهیز از این که مرگ ، در حال لغزش و خطا تو را دریابد، که دیگر نه امکان بازگشتى هست و نه پوزش ، پذیرفته مى شود و نه تو را براى آنچه به جا نهاده اى مى ستایند و نه اشتغالات ، عذرى به حساب مى آید...)
(.. اى ابوذر! بر عمر خویش ، بیش از درهم و دینارت حریص باش !...)
اى ابوذر!...هر یک از شما منتظر چیست ؟
ثروتى که طغیان آور است ؟ فقرى که نسیان آور است ؟ مرضى که به فساد مى کشد؟ پیرى و کهولتى که زمین گیر مى کند؟ یا... مرگى که شتابان به سراغ مى آید؟ یا دجّالى که بدترین غایب مورد انتظار است ؟ یا فرا رسیدن قیامت را؟ و... ساعت قیامت ، وحشتبارتر و تلختر است !...)
(... اى ابوذر! وقتى از چیزى سؤ ال شد که نمى دانى ، بگو: (نمى دانم ) .
که هم از پیامدهاى ناجور آنچه نمى دانى نجات یابى ،
و هم از عذاب خداوند در قیامت !...)

صلوات فراموش نشه
التماس دعا